یکی از تمرین هایی که برای درس رفتار انجام می دهیم شناسایی
افکار خودآیند منفی و هیجاناتی که بدنبالش داریم هست
هر روز قلم و کاغذ جلو دستم میگذارم که تا اتفاقی افتاد
یادداشت کنم البته این را هم بگویم برای آدم درون گرایی
مثل من که دائم با خود حرف میزند و رویدادهای درونی اش
نسبت به بیرون بیشتر است نوشتن اینجور تمرین ها کار سختی
نیست .
از وقتی که شروع به نوشتنشان کردم انگار یک فیلتر ذهنی
در مغزم درست کرده ام که هر فکری به ذهنم میرسد
را اول ارزیابی میکنم ببینم قابل نوشتن و توجه کردن هست
یا نه و بعد رد میشود .
بیشتر هیجاناتی که داشتم ناراحتی بود من در تمام رویدادهایی که نوشتم
حرف از آرام شدن و رسیدن به آرامش زده بودم من با تبدیل هر فکر منفی به افکار منطقی به دنبال آرامش بودم
امشب تمرین هایم را برای استادم ایمیل کردم آنقدر سریع تایپ کردم
که دلم نمیخواست نگاهی به افکاری که در طول هفته داشتم بندازیم.
