از اونجایی بگم که
دو بار تو بیان وبلاگ زدمو پاک کردم و تعداد پست هام از سه تا بیشتر نرفت
و دلم نرفت برای بیشتر نوشتن
من وبلاگ‌نویس قدیم بلاگفام
با محیط اینجا اُخت نشدم
زدم بیرون
.
.
ولی برگشتم
این‌بار دلم نوشتن خواست
حرف زدن خواست
بی مخاطب با مخاطب
چه فرقی میکند
سری که درد میکند برای نوشتن
دلی که تنگ‌است برای نوشتن
مینویسد و یک آخیش میگوید
که نگذاشت حرف هایش بیخ گلویش بماند و رو به خفگی برود
آقای باران
و اینکه نمیدونیم چرا!
+واسه خیلی ها همینطور بوده
آقای باران
من از اول هم بیان بودم
یه مدت خبط کردم رفتم بلاگفا که اونجا انقدر شلوغ بود که دوام نیاوردم
درسته اینجا ساکته ولی خب «بیان، رسانه متخصصان و اهل قلم!»
شما خوش اومدید!
شکلکِ من قدیمی ترم و باسابقه تر و این حرفها!!!
آقای باران
عادت رو نمیدونم
ولی بله راحت تر میشد دوست پیدا کرد
اینجا واقعا دوست داشتنی تر از بلاگفاست. من خیلی اینجا رو دوست دارم
رفقای بهتری هم پیدا کردم
پ.ن: ممنونم ممنونم
پذیرایی نمیکنید؟!!!!
آقای باران
من یه استارت ریزی با بلاگفا زدم ولی شروع جدی م با بیان بود
+
تا پنج دیقه قبل که اینجوری نبود :/
بحث پذیرایی شد من شدم سابقه دار؟!!
چرا خسیس باشیم؟! آیا؟!
من پذیراییمو میخوام
پذیرایی م خوردن نداره :/
آقای باران
تعارف رو بذارم کنار یعنی شماره کارت بدم واریز کنید دیگه؟! تعارف نکنید یه وقت! -_-
بله بله
شما خیلی مهمان نوازید
من که حرفی ندارم
آقای باران
حالا که دعوت کردید
دیگه مجبور به پذیرایی هستید
ممنون از پذیرایی!
آقای باران
بزرگوارید
خیلی از ما مثل شماییم
بارها نوشتیم و بارها پاک کردیم
نشون به اون نشون که خیلی هامون حداقل ده ساله بلاگریم و باز هم وبلاگمون به یک سال نمیکشه