هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست

روزها برایم شکل یک آدامس خرسی صورتی رنگی شده اند 

که هر چقدر میکشم تمام نمیشود 

هی کش می آید 

و باز هم جا دارد برای کش آمدن 

چقدر پروسه همه چیز برایم طولانی بنظر میرسد 

و صبر من جوابگو این همه کش آمدن روزها نیس 

دلم میخواهد  با یک چشم بستن

ببینم پنج سال بعد زندگی ام هستم 

من هم نیاز به چمدان زمان سریال دارک دارم  

یک ماشین زمانی  که مرا با خود ببرد به آینده 

من از اینجا بودن و منتظر ماندن خسته ام 

...

کاش صبر من هم  به قامت بلند آرزو باشد 

با خود تکرار میکنم:

هنوز صبر من به قامت بلند آرزوست.