کاش آخر این قصه ی پر غصه
لبخندی از ته دل شود
کاش بشود باز هم به امید دل بست
مخلوطی از روزمرگی ها
ناگفته های درونی و بیرونی
ذهنی و عینی ...
دنبال کنندگان
۲
نفر
این وبلاگ را دنبال کنید
منوی بلاگ
بایگانی
- دی ۱۳۹۹ (۲)
- آذر ۱۳۹۹ (۲)
- آبان ۱۳۹۹ (۳)
- مهر ۱۳۹۹ (۸)
- شهریور ۱۳۹۹ (۳)
- مرداد ۱۳۹۹ (۳)
- تیر ۱۳۹۹ (۱۸)
- خرداد ۱۳۹۹ (۵)
- ارديبهشت ۱۳۹۹ (۳)
- فروردين ۱۳۹۹ (۴)
- اسفند ۱۳۹۸ (۷)
گلو درد گوش درد و تب
سه چیزی که نزاشتن برم به دیدنش
دیشب پیام دادم که نمیتونم بیام پیشت
از وضعیت حالم واسش حرف زدم
وسط حرف زدنامون یهو دلم خواست بهش بگم دوستش دارم
صداش کردم دینگ؟
نوشت دوست دارم عزیزم جانم؟
زودتر از من نوشته بود زودتر از من گفته بود
چشام قلبی شد و یه عالمه قلب دورم میچرخید
.
.
.
قشنگ تر از این‌مگه هست همزمان به دوست داشتن هم فکر کنیم؟
آهنگ گوش کنی و دلت بخواد واسش بفرستی تو فکرش باشی
و نتیف سلام دخملکش بیاد :)
#حال من با این چیزای کوچیک خوبه
.
.
.
واسه حال خوب من بمون
جنس تنهایی قبل از او با تنهایی بعد از او فرق میکنه ...
بازم یه خواب عجیب
یه خواب تکراری
یه خواب عجیبی که قبلا دیده بودم
آغاز صب جمعه بود
من تو خواب هم تنها بودم
تنها ، کلافه، تحت فشار ، استرس و اضطراب زیاد
از استرس و اضطراب زیاد از خواب پریدم
خواب هام هم مثل دنیای بیرونم شدن پر از ناآرومی
قرار بود یک دوست داشتن کوچک باشد
قرار نبود بال و پر بگیرد
قرار نبود بزرگ شود
من با این دوست داشتن بزرگ درون حبابی قرار گرفته ام
که هی خودم را مشغول دست و پا زدن میبینم
که هر لحظه احتمال ترکیدن دارد
دیگه حتی پلی کردن آهنگای شاد سوندکلود و بپربپر روی تخت و رقصیدن حالمو خوب نکرد
دیگه حتی گوش کردن به پادکست بی نظیر رادیو هیچ صدای احمد فیاض هم حالمو خوب نکرد
دیگه حتی خوردن بستنی هم حالمو خوب نکرد
دیگه حتی چرخیدن تو توئیتر هم حالمو خوب نکرد
من از عصر تا حالا دارم به روش های مختلف رو حال خوبم‌کار میکنم بیاد سرجاش
بتونم دو خط جزوه دارو بخونم
نشد که نشد
گاهی حتی تو فهمیدن حال خودمم ناتوان میمونم
...
ماها گاهی حتی با خودمون هم غریبه میشیم
چه توقعی از آدمای اطرافمون داریم!
از خواب ظهرگاهی بیدار شی
و با خودت زمزمه کنی
"خدا ذلیلش کنه زیر زمینش کنه زیر زمین نهنگه نهنگ آبی رنگه"
و یه لبخند بزنی و چند بار این جمله با خودت تکرار کنی
من امروز تو خوابم برگشته بودم به دوران کودکی ام
اصلا یادم نمیاد چه خوابی دیدم چه رویایی دیدم
تو چه خیالی به سر بردم
چه لحظه ی عجیبی بود برایم
چقدر ناگهانی چقدر ناخودآگاه این اتفاق افتاد
نمیدانم به کدام قسمت زندگی ام به کدام اتفاق این روزهای زندگی ام ربطش دهم
مثل همیشه نیاز به داشتن یک تراپیست را حس کردم
یک پاول وستون که بیاید برایم ربط دهد ماجراهای زندگیم ام را
بگوید دلیل هر تصمیم و افکار الانم چیست ؟
برایم توضیح دهد که دارم چه غلطی میکنم با زندگی ام
برایش حرف بزنم و گوش کند حتی اگر چیزی نگوید.
یادم رفت بنویسم یادم رفت ثبت کنم از لحظه ای
که در مورد وبلاگ برایش حرف زدم
که او چقدر ذوق زده شد
چقدر تعجب کرد
و باورش نمیشد
حرفهایی زد که من سراپا از ذوق شدم برایش بیشتر از قبل مردم
تازه متوجه عمق ناراحتی من در نبودش شد
چند تا از پست های وبلاگ را برایش شات گرفتم فرستادم
و قشنگ کراپ کردم که هیچ اثری از نشانه های وبلاگ برایش نماند
او هم اصرار زیادی نکرد تا آدرس وبلاگ را به او دهم
#قرار بود وبلاگ روزمرگی نوشت شود
ولی تبدیل شده از او از او از او
همه چیز مربوط به او شد
اویی که آن من شد
بی آن که بخواهم
بی آن که بخواهدم
دوشنبه ۱۶ تیر
بعد از کش و قوس های فراوان افتخار دیدن داد
سین بسی خوشحال است از امروزش از با او بودن
به او نگفتم اصرار زیادم برای دیدنش برای فقط دیدنش
فراموش کردن ناراحتی و دلگرفتگی دیروزم بود
او باشد من همه ی اتفاقات بد همه ی آدم هایی که حالم را بد میکنند
را یادم میرود او باشد همه ی غصه ها فراموش میشوند
او باشد
برای همه ی حال خوب من کافیست.